20. yüzyıla damgasını vuran olaylardan biri olan Çernobil Faciası, 1986 yılında, o zamanki ismiyle Sovyetler Birliği’nde gerçekleşti. Ukrayna’nın Çernobil bölgesinde bulunan nükleer santralin 4 nolu reaktörü patladı ve atmosfere radyoaktif gazlar salındı. Olay bölgesinde ve etraf ülkelerde çok sayıda kişi bu faciada nedeniyle hayatını yitirdi, ilerleyen yıllarda kansere yakalandı ve sıhhat meseleleri yaşadı.
Önce Çernobil, yıllar sonra da Fukuşima:
Bir öteki olay ise 2011 Japonya zelzelesi sonrası yaşanan tsunami nedeniyle Fukuşima Nükleer Santrali'nde meydana geldi. Atmosfere sızan radyoaktif bulutlar, TV yayınlarında bile canlı olarak görüldü ve bu bölgelerde tesirlerinin uzun yıllar süreceği tarafında araştırmalar yayınlandı.
Bu iki kritik bölgedeki radyoaktivite nasıl ölçüldü ya da ölçülüyor?
Her iki facianın akabinde uzun müddetler geçtikten sonra, etraf örgütü Greenpeace tarafından 2016'da yapılam bir çalışmayla bölgedeki radyoaktivitenin durumu ölçülmüştü. Fazla teknik ayrıntısına girmeden mevzuyu özetleyecek olursak, Greg McNevin isimli küme üyesi bir fotoğrafçı, nükleer kazalardan etkilenen bölgelerde çektiği fotoğraflar ile radyoaktiviteyi gözler önüne serdi.
Bunun için Geiger sayacı ismi verilen bir aygıttan yararlanıldı ve analog sinyaller “ışık görüntüsüne” dönüştürüldü. Fotoğrafçı McNevin, sayacın sağladığı radyasyon verisine nazaran uzun pozlama yaparak etkilenen bölgeleri gözler önüne serdi.
Fotoğraflarda yer alan beyaz barlar olağan seviyesi, bu barların üzerine çıkan başka renkler ise radyoaktiviteyi gösteriyor:
